Ένα μεγάλο πλήθος ερευνών σε διεθνές επίπεδο έχει αναδείξει τα θετικά αποτελέσματα που προκύπτουν από τη συνεργασία γονέων και σχολείου, όσον αφορά τους μαθητές ανεξαρτήτως ηλικίας και κοινωνικο-οικονομικού επίπεδου ή πολιτισμικού περιβάλλοντος, όσο και τους ίδιους τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς, αλλά και την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης (Μπρούζος, 1998). Στο σημείο αυτό αξίζει να τονίσουμε ότι τα γνωρίσματα της σύγχρονης κοινωνίας δυτικού τύπου μπορεί να επέφεραν κάποια θετικά αποτελέσματα στις συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων, επέδρασαν όμως αρνητικά στην ανάπτυξη και μορφή των διανθρώπινων σχέσεων οι οποίες στο σύνολό τους μπορούν να χαρακτηριστούν ως μαζικές, απρόσωπες και ανταγωνιστικές. Ως εκ τούτου, οι κοινωνικές σχέσεις που διαμορφώθηκαν επηρέασαν αρνητικά τις σχολικές, καθώς δεν διαπαιδαγωγούν το χαρακτήρα του σύγχρονου ανθρώπου, αλλά αντίθετα τον αποπροσανατολίζουν, απειλούν την ισορροπία και ευτυχία του, εμπνέουν μια αντιφατική παιδαγωγική δεοντολο